در بخش دوم گپ و گفتم با کاوه یزدی فرد، مدیر ارشد عملیات شتابدهنده آواتک، در مورد خودش حلقه گمشده اکوسیستم کارآفرینی، آگاهی بخش و فرهنگ سازی تو این حوزه، آینده مطلبوش پرسسیدم که در ادامه تقدیم حضورتان می شود.

بخوانید: گپ و گفت من با کاوه یزدی فرد، مدیر ارشد عملیات شتابدهنده آواتک (بخش اول: استارتاپ ها و شتابدهنده ها)

 

حلقه مفقوده اکوسیستم کارآفرینی و استارتاپی چیه؟ یا به عبارتی جای چه چیزی خالیه تو اکوسیستم؟

اگه بخوام یه نگاه Funnelی (قیف مانند) به اکوسیستم داشته باشم، چند جا هست که ما باید کمی خلاء ها رو پر کنیم، گام صفر، آگاهی بخشی (Awareness)، واقعا چند درصد افراد جامعه میدونن مفهومی به نام استارتاپ و شتابدهی وجود داره و و فکر نمیکنند که استارتاپ یعنی استارتاپ ویکند! میتونیم بگیم خیلی کم اند. پس توی آگاهی رسانی  اونجور که باید و شاید عمل نکردیم تو این اکوسیستم.

توی پیش شتابدهی و شتابدهی امکانات زیاده ولی جایی که مشکل به وجود میاد تو این قیف (Funnel) آگاهی بخشی به سرمایه گذاره، در واقع خیلی ار افزاد پول دارند ولی نمی دونن که یکی از انتخاب هاشون میتونه سرمایه گذاری روی این اقتصاد استارتاپی باشه. پس اینجا هم خیلی توش کم عمل شده.

کنار اون با توجه به تجربه ای که در «سرآوا» داشتم، جایی که استارتاپ ها از شتابدهی فارغ التحصیل میشن، در واقع از تو دبستان می یان بیرون و میرن توی مقطع راهنمایی و دبیرستان یا بالاتر و اونجاست که دیگه بهشون گفته میشه خودت برو دَرسِت رو بخون و راهتو پیدا کن. اینجا دیگه اگوباتور (Eggubator) نیست که نگاه کنه و حواسش باشه که تو مقاطع بالاتر استارتاپ داره چیکاررمیکنه، درست درس میخونه یا درسِ درست رو میخونه، که اینم یکی دیگه از خلا های این اکوسیستم محسوب میشه.

پی نوشت مانوئل: اگوباتور، مدل جدیدی از مراکز رشد کسب‌وکار که مبنای فعالیتشون بر شراکت، اتحاد، شبکه‌های کاری و برنامه‌های نظارتی دائمی استواره. این مدل جدیدترین نوع مراکز رشد کسب‌وکار هست که نقاط قوت همه مدل‌های پیشین را دارا بوده و ضمن ارتقای آن‌ها اتحادها و مشارکت‌هایی مشخص با خارج و نیز با فارغ‌التحصیلان و شرکت‌های زایشی خودش برقرار میکنه.

 

 

در مورد اگاهی بخشی یا awareness صحبت کردی، اینقد رویدادهای مختلف داره تو سطح کشور برگزار میشه، پس چرا بازم میگی اکوسیستم استارتاپی تو این بخش خلاء داره؟ یعنی اینا کمکی نمیکنن؟

ببین طبق تجربه اجرایی و ساماندهی که من داشتم، ما در زمینه روابط عمومی (PR) در اکوسیستم بسیار ضعیف هستیم، برای روابط عمومی و بازاریابی لازمه که بتونی یک اجتماع (Community) بسازی و مدیریت کنی، یعنی نقش مدیر توسعه جامعه کارآفرینی (community Builder یا Community Manager) که نیاز به هر دو بازوی روابط عمومی و بازاریابی داره و خیلی مهمه رو نداریم، که اتفاقا تو تموم بازدیدهایی که از شتابدهنده های خارجی داشتیم، مدیر توسعه جامعه کارآفرینی، حرف اول و آخر رو میزنن توش.

پی نوشت مانوئل: یک مدیر توسعه جامعه کارآفرینی (Community Manager)، مسئول حمایت و پشتیبانی از برند در شبکه ها و اجتماعات کارآفرینی و استارتاپی بوده و با ایجاد شخصیت اجتماعی قابل قبول و منحصر بفردی از خودش به طور فعال از درون جامعه و اکوسیستم برای ایجاد شبکه افراد، ارتباط با مشتریان بالقوه و… بهره میگیره.

 

به عنوان آخرین سئوال، آینده مطلوبی که برای اکوسیستم کارآفرینی و استارتاپی کشور متصور هستی چیه؟

آینده ای که به نظر من میتونه جذاب باشه این نیست که همه ایران بشه استارتاپ بلکه اینه که افراد زمانیکه دارن درس میخونن این انتخاب ها جلوشون خیلی واضح و در دسترس باشه که بیان به سمت تجربه یک کار کوچیک با کمک تکنولوژی و با هدف کارآفرینی، اگه بتونیم در آینده این امکان رو جلو روی همه قرار بدیم و بذاریم که آدمها سریعتر راه مناسب خودشون رو انتخاب بکنن خیلی به نظر من بهتر میشه. تلاشی که ما داریم میکنیم اینه که تو دوره های دبیرستان و دانشگاه ها این فضا رو به اونها بدیم که خیلی سریعتر آشنا بشن (با اکوسیستم و ادبیات موضوع) و سریعتر انتخاب بکنن و زندگیشون رو تغییر بدن.

از طرف دیگه خیلی دوست دارم با توجه به اینکه ما انباشتی از تجربه داریم تو دوره های پیش شتابدهی، شتابدهی و حتی شتابدهنده های مختلف، این بیاد به یه نحوی مستند و مدون بشه برای افرادی که میخوان شروع کنن که دیگه یه سری اشتباهات رو مرتکب نشن یا کمتر تکرار شه. اینجوری در آینده میتونیم خیلی سریع، دقیق و متوازن تر رشد کنیم در استارتاپ ها مثل اکوسیستم های خارجیکه الان توی سیلیکون ولی وجود داره که دیگه آزمایش سعی و خطا توش زیاد معنایی نداره، هزار بار اون راهو رفتن و میدونن چی در انتطارشونه.

 

آخرین حرفت:

خیلی خوبه که افرادی مثه تو هستن که بدنه دانشی این اکوسیستم رو با تولید محتوا، قوی تر و پر بار تر میکنن، امیدوارم که بتونیم نقش های مختلف خودمون رو، چه کسی که تو شتابدهنده هست، کسی که تو جامعه (کامینیتی) داره فریلنس ارائه خدمت میکنه و… به نحو احسنت ایفا بکنیم و با ارتباط و هم افزایی بیشتر با همدیگه و با چسبندگی بیشتر این جامعه رو حفط کنیم و با نگرش مثبت  اشاعش بدیم.

واقعا مسئله یه بازی صفر و یک نیست که یکی بازنده بشه و یکی برنده، اگه یه جامعه بتونه تولید نمونه های موفق بکنه، پس همه برنده خواهند بود. یا به عبارت دیگه بتونیم با هم از یه اکواریوم بریم به سمت اقیانوس!

 

نکته: کلیه مطالب ذکر شده عینا نقل و قول از شخص مصاحبه شونده بوده و شاید در برخی موارد صحیح نباشد.

© این گپ و گفت کاملا اختصاصی توسط من، مانوئل اوهانجانیانس، نگارش شده است و هر گونه کپی پرداری بدون قید نام یا لینک غیر اخلاقی و غیر حرفه ای خواهد بود. بیاییم به کپی رایت محتوای هم احترام بگذاریم.

پیاده سازی مصاحبه: آدرینه خدابخشیان